Czas wyruszyć w nieznany kosmos!

Po wielu przemyśleniach, analizie bieżących wydarzeń i trendów w popkulturze uznałem, że czas już najwyższy byśmy opuścili naszą piękną niebieską planetę i skolonizowali kosmos. Wszystkim tym, którzy już w tym momencie lecą do działu z komentarzami by wpisać „o rany Piotrek znowu się naczytał science-fiction” chciałbym przekazać, że to jest poważne postanowienie i nie można z niego kpić!
Zdaję sobie oczywiście sprawę, że nie mogę podreptać sobie np. do siedziby NASA (czy innych ESA, RKA, CNES, CNSA, ISRO czy JAXA) i ze stanowczym uśmiechem powiedzieć: chłopaki lecimy w kosmos! Jedyne klaskanie jakie bym w ten sposób uzyskał to klaskanie moich pośladków lądujących na betonie po wyrzuceniu przez ochroniarza. Zresztą kto by tam chciał iść do tych partaczy? Od czasu Apollo 17 i jego lotu na księżyc w 1972 nie polecieli dalej (wyżej?) niż na niską orbitę okołoziemską. Zdecydowanie potrzebujemy mocniejszego argumentu, czegoś co sprawi, że wszyscy nagle znowu zaczną patrzeć w niebo. I tu z pomocą przychodzi nam... popkultura.



Dzięki niej wiem, że potrzebujemy czegoś mocno nieprzyjemnego, wstrząsającego czy nawet katastroficznego co pozwoliłoby zjednoczyć wszystkie narody pod jedną organizacją i zmusić do pełnej i bezwarunkowej kooperacji. Według mnie najbardziej prawdopodobne byłoby wyczerpanie złóż surowców naturalnych - jeżeli ich zużycie się utrzyma na tym samym poziomie co teraz to w ciągu 90 lat pożegnamy się z monetami, uszczelkami, biżuterią, bateriami, rurami, telewizorami LCD itp. Więc konieczne będzie poszukiwanie alternatywnych surowców w kosmosie a żeby mieć na to pieniądze trzeba będzie się zjednoczyć. Innymi katastrofami, które użyte zostały w popkulturze są: wojna atomowa (nic tak nie jednoczy ludzi jak wybicie połowy ludzkości), ostateczna dominacja jakiegoś kraju lub przeludnienie. Osobiście najbardziej wolałbym to ostatnie.. bo przynajmniej w grę wchodzi przyjemny proces.


Hej mała, przeludnimy Ziemię?


















Uzyskawszy pieniądze od wszystkich narodów (kolejny powód przemawiający za przeludnieniem: więcej ludzi = więcej pieniędzy od każdego) nadchodzi czas na etap drugi: budowa windy kosmicznej. Jako, że koszty lotów w kosmos są przeolbrzymie: wyniesienie na orbitę 6 średnich kartofli kosztuje $10.000 (nici z puree chłopaki) a co dopiero zawiezienie części do budowy statków kosmicznych; alternatywą jest budowa windy kosmicznej, która te koszty zredukowałaby do $100. Wierzcie lub nie, ale najtęższe umysły na planecie już nad tym pracują (chociaż i im zdarzają się dziwne pomysły)! Sam pomysł zakłada umieszczenie gdzieś na równiku wielkiej platformy, z której poprowadzony by był kabel do orbity geostacjonarnej, gdzie podłączona by była przeciwwaga (np. siłą przyciągnięty jakiś asteroid, albo zbitka wszystkich śmieci krążących na orbicie: szacuje się, że znajduje się tam około 600.000 obiektów). Dzięki umiejscowieniu na tej orbicie winda, z punktu widzenia na Ziemi byłaby ciągle w tym samym miejscu. Proste?


Ej widzę stąd mój dom!


















Nie do końca… zacznijmy od tego, że orbita geostacjonarna znajduje się na wysokości około 38.000km. Teraz spróbujcie przypomnieć sobie jakiś materiał na kabel, który miałby być wystarczająco wytrzymały by stawiać opór Ziemskim warunkom pogodowym i mega naprężeniom jednocześnie będąc lekkim i tanim. Już? Nic nie wymyśliliście? Nie martwcie się, problem bowiem leży nie w waszej pamięci tylko w tym, że taki materiał nie istnieje. Jeszcze. Obecne najwytrzymalsze materiały pozwoliłyby na budowę kabla o długości około 40km co przekłada się na 0,001 potrzebnego dystansu. W tym właśnie tkwi największy problem, ale jak donoszą serwisy naukowe w ciągu dwóch lat powinny być opracowane wstęgi grafenowe, które posiadają wymaganą odporność. Mając wstęgę trzeba by jeszcze zapewnić tor po którym poruszałyby się windy. Zajęli się tym najwięksi specjaliści od laserowej energii: LaserMotive znani też jako twórcy laserowego działka do rozwalania komarów.

I tu rodzi się kolejny problem. Za każdym razem w popkulturze gdy występuje winda kosmiczna to jest ona właśnie niszczona. Rany, ludzie chyba naprawdę nie chcą lecieć w kosmos sądząc po ilości zamachów na wszelkie środki transportu kosmicznego (pamiętacie „Kontakt”?). Ale powiedzmy, że wyposażyliśmy naszą windę w środki obrony koniecznej: wyrzutnie rakiet, pola minowe lądowe i wodne, snajperów itp. i możemy wysyłać cały sprzęt za śmiesznie niskie pieniądze. Co dalej? Ano – kosmiczne stocznie i budowa statków kosmicznych.


Przeskakiwanie przez płot w stanie nieważkości byłoby łatwiejsze.











Zamiast budować na Ziemi okręty i wysyłać je w kosmos lepiej zbudować je w kosmosie (wiecie, że wg praw fizyki niemożliwe jest polecenie wahadłowcem w kosmos?). I właśnie do tego głównie będzie nam potrzebna winda kosmiczna. Jednakże w tym momencie wchodzimy w obszar największej niewiadomej: czym będą napędzane nasze pojazdy kosmiczne? Temat jest tak obszerny, że lepiej będzie skupić na tym co można JUŻ zrobić. NASA planuje załogowy lot na Marsa w 2036r i mają jeden ciekawy patent. Z bieżącymi silnikami podróż potrwałaby 500 dni i by powodowała masę napięć wśród załogi (wyobrażacie to sobie? 18 miesięcy i to bez seksu!), ale oni wymyślili sobie, że „złapią” na autostopa przelatującą niedaleko asteroidę i dzięki niej skrócą sobie podróż o kilka miesięcy. Jest jeszcze jeden projekt zapoczątkowany przez byłego członka NASA: silniki działające na prąd, tworzące pole magnetyczne, które wytwarzałoby strumień rozgrzanej plazmy – to by było tak efektywne, że skróciłoby czas lotu na Marsa do 40 dni!

Zastanawiacie się pewnie czemu jeszcze nie wspomniałem o kosmitach? Cóż… jeden mądry pan powiedział kiedyś, że dowodem na istnienie innych inteligentnych ras w kosmosie jest fakt, że unikają z nami kontaktu. Ja natomiast bym się skłaniał do tego, że brak kontaktu wynikałby z tego , że Wszechświat jest duży. Jak duży pytacie? Ano na tyle, że ponoć w naszym układzie słonecznym schowała się jeszcze jedna planeta… i to 4 kurna razy większa od Jowisza! Mało? Wiecie ile jest kilometrów do najbliższej, oprócz słońca, gwiazdy? 40 milionów milionów. A wy narzekacie, że do sklepu jest daleko…

Podsumowując: jeśli kiedykolwiek cywilizacja ludzi miałaby zostać cywilizacją międzyplanetarną to tylko po jakiejś katastrofie, po której ktoś mądry u władzy by powiedział: „nie no tak nie można ludzie” po czym zachęcił wszystkich do badania kosmosu. Albowiem ludzie to z natury ciekawskie stworzenia a na samej Ziemi niewiele już pozostało do badania. Następnie wspólnymi wysiłkami MUSIELIBYŚMY zbudować windę kosmiczną bo, szczerze mówiąc, nie ma lepszej alternatywy. A stąd pozostałby już tylko mały kroczek dla człowieka…