Kącik złośliwości: Najdroższe zdjęcie na świecie.

Ostatnio podczas mych nieskończonych wędrówek po bezdrożach Internetu natknąłem się na pewną wiadomość na pewnym portalu internetowym. Po jej przeczytaniu pozostało mi tylko w geście rozpaczy nad durnotą świata założyć uroczyste hachimaki i wmontować się samolotem w dom niejakiego Andreasa Gursky'ego. Jednak po dłuższym zastanowieniu (i niemożliwości wypożyczenia samolotu do szybkiej misji kamikadze) postanowiłem, że jest lepszy sposób by to załatwić: wylać wiadro goryczy w Internecie! Ale o co dokładnie chodzi i czym sobie zasłużył ten biedny pan Gursky na to bym ścianę jego sypialni wzbogacił o dziurę w kształcie myśliwca? Otóż posłuchajcie…

Na jednej z aukcji w domu aukcyjnym Christie’s sprzedano za niemałą kwotę 4,3 miliona dolarów zdjęcie zrobione przez pana Andreasa Gursky'ego. Z tego co się dowiedziałem jest to obecnie najdroższa fotka (poprzednik kosztował 3,90 miliona). Zastanawiacie się pewnie cóż to za fantastyczna fotografia musiała być. Jak dramatyczną scenę musiał ten koleś uchwycić, jak piękny kadr musiał wybrać, jak genialne oświetlenie towarzyszy tej przejmującej scenie? Dobra, żeby was nie trzymać w niepewności oto ono:

 

Ale tu nic nie ma!

Po obejrzeniu tego zdjęcia pozwolę sobie zapytać: co za kretyn wycenił to beznadziejne zdjęcie na 4 miliony dolarów?! Na urwane nogi Roberta Capy! Widywałem ładniejsze rzeczy na dywanie zmajstrowane przez psa podczas rozwolnienia! No proszę ja was… dawno nie spotkałem się z tak nijakim i pozbawionym treści zdjęciu. Wiecie co ono w ogóle przedstawia? Rzekę Ren. Nie no bez jaj, gdyby nie opis to w życiu bym na to nie wpadł. Dla mnie to wygląda jak nieudolna próba robienia zdjęcia w trybie Manualnym podjęta przez 5cio latka.

Wdech, wydech… już się uspokajam. Powiem wam szczerze, że dawno nic nie zaburzyło mojego ZEN jak ta wiadomość. Ale żeby nie być gołosłownym internetowym pieniaczem postanowiłem się przyjrzeć temu zdjęciu odrobinę dokładniej (co kosztowało mnie niemały ubytek na psychice) i zastanowić się co może się w nim podobać. Na pierwszy (drugi, trzeci itp. też) rzut oka zauważamy ciekawą symetrię linii i pewną prawidłowość. Chodzi o to, że od dołu ta „szarość” się rozszerza i jest podzielona pasmami zieleni. Zresztą… motyw linii jest częsty w twórczości pana Gursky’ego (dzięki Wikipedia!). Ale wiecie co? Lepiej i ciekawiej wykorzystane motywy linii znalazłem w dosłownie 3ech kliknięciach na stronach Onetu.

Przynajmniej na nim jest COKOLWIEK.

Do tego, jakoś w zeszłym tygodniu, czytałem o kobiecie, która urodziła w galerii sztuki. Nie był to jednak przypadek ponieważ ta kobieta chciała sprawić, że poród będzie dziełem sztuki. Wyobrażacie to sobie? Idziecie sobie spokojnie do galerii by oglądać kwadraciki a tu jakaś paskudna baba się kładzie na podłodze i wypluwa z siebie dziecko, a „znawcy” sztuki podają sobie kieliszki z szampanem, kiwając jednocześnie z uznaniem głowami. Ale czekajcie bo to nie koniec… potem wszystkie akcesoria towarzyszące porodowi (łożysko, zakrwawione pościele itp.) stają się częścią instalacji w owej galerii. Takie „performance’y” sprawiają, że trzeba redefiniować powoli pojęcie „artysty”. Po przemyśleniu tego stwierdzam, że artysta to taki człowiek, który wciśnie ci swoją kupę i jeszcze będzie chciał żebyś za nią zapłacił. Okropność.

Podsumowując: przez jakiś czas myślałem, że się starzeję w zastraszającym tempie bo ludzka głupota coraz mocniej mnie drażni i jest coraz bardziej widoczna. Na szczęście zostałem wyprowadzony z tego błędu: to głupota ludzka wspina się na coraz wyższe poziomy.